Beskid Żywiecki to największa obszarowo i najwyższa grupa górska Beskidów Zachodnich, rozciągająca się po stronie polskiej od przełęczy Zwardońskiej aż po przełęcz Sieniawską. Teren ten nie jest generalnie objęty ścisłą ochroną, co stwarza dla wytrawnych łazęgów szerokie możliwości poruszania się poza wytyczonymi szlakami. Najbliższy park narodowy w okolicy, to Babiogórski Park Narodowy. Oczywiście łatwiej jest poruszać się po szlakach, jednakże w pewnych warunkach jest to wręcz niemożliwe. Powodów jest kilka: niezbyt dobre oznaczenie szlaków, do czego, w ostatnich latach, doszła wycinka chorujących świerków (często ze znakami szlaku!!!); utrudnieniem są także "kładowcy" rozjeżdżający szlaki, przez co są one błotniste i rozjeżdżone przez co trzeba je omijać wydeptując nowe leśne ścieżki. Zimą natomiast, błota może nie ma, ale bywa, że nie łatwo jest odnaleźć trasę, tym bardziej, że oznakowanie często znajduje się pod otuliną śniegu. W takich sytuacjach ważną rolę odgrywają latarka i mapa, mimo że Beskidy nie są trudnymi górami i można poruszać się na azymut. Warto jednak, jak to w górach, być pokornym. Ciepły polar, kurtka, zapas jedzenia, herbata w termosie to niezbędny ekwipunek, zwłaszcza w porze zimowej. Nie raz miewaliśmy sytuacje, kiedy na dole (Milówka, Soblówka, Glinka - miejscowości, od których prowadzą szlaki) przyjemnie się siedziało przy cieplej herbacie bądź grzanym piwku, a potem trzeba było zmagać się z nieprzetartym szlakiem i głębokością pokryw śnieżnych (nawet do 1,5 metra). Pisząc to, nie mam zamiaru straszyć, tylko podkreślić sprawy, o których trzeba pamiętać, gdyż często jest się zdanym tylko na siebie. Poniżej podaję także przykładowe warianty szlaków - jednakże zawsze trzeba się poruszać z plecakiem - od schroniska do schroniska, gdyż nie ma dobrych wariantów w postaci tzw. pętli.

Uwaga do tras: w obrąbie Beskidu Żywieckiego nie ma parku narodowego ( poza BbPN ) i można poruszać się poza szlakami,  dlatego też podaję bardzo ogólne opisy tras. Oczywiście mapa jest niezbędna, ale z jej zakupem nie ma żadnego problemu.

Szlaki dojściowe do schronisk/bacówek:

bacówka Krawcw Wierch - z Glinki - szlak żółty ok. 2.30 godz., ze Złatnej - szlak niebieski - ok. 2,15 godz.

bacówka na hali Rycerzowej - z Soblówki - szlaki: czarny - ok. 2.30 godz, żółty -ok. 2,15

schronisko na hali Boraczej- z Milówki - szlak:  zielony - ok. 2 godz.,

schronisko Lipowska i Rysianka (znajdują się obok siebie - w odległości 15 min.)

1.Bacówka na Krawców Wierchu - wieś Glinka - wieś Soblówka - bacówka na hali Rycerzowej.

Od Krawców Wierchu do Glinki szlak żółty - ok. 1.30 godz.. W Glince koło kościoła w prawo, następnie za ok. 200 metrów w lewo, stąd do Soblówki dalej szlakiem żółtym - ok. 1 godz. Z Soblówki do hali Rycerzowej mamy a trzy warianty do wyboru, szlaki: żółty, czarny, zielony. Osobiście wybieram wariant czarny - ok. 1.45 godz.

Uwagi: przy sprzyjającej przejrzystości powietrza, z hali Krawców Wierch mamy widok na Małą Fatrę.

2.Schronisko na hali Boraczej - schroniska na hali Lipowskiej i Rysiance - wieś Złatna - bacówka na Krawców Wierch

Od hali Boraczej do hali Lipowskiej - szlak zielony, po ok. 10 minutach opuszczamy go ( jest zbyt nudny i jednostajny) skręcając w prawo do szlaku czarnego ( uwaga: znów wycinki!), po 20 minutach dochodzimy już do atrakcyjnego widokowo szlaku żółtego - po ok. 1.45 godz. hala Lipowska a po 15 minutach hala Rysianka. Od Rysianki do wsi Złatna: szlak czarny - 1.15 godz., bądź niebieski - 2 godz. Ze Złatnej na Krawców - ok. 1.30 godz. - szlak niebieski.

Uwagi: przy dobrej widoczności sprzed schroniska Rysianka piękny widok na Tatry, wczesną wiosną na szlaku od hali Boraczej do hali Lipowskiej kwitną połacie krokusów.

Galeria zdjęć Beskid Żywiecki - cz 1

(kliknij na poniższe zdjęcie aby przejść do galerii)

Galeria zdjęć Beskid Żywiecki - cz 2

(kliknij na poniższe zdjęcie aby przejść do galerii)

Dojazd i noclegi

Głównym węzłem kolejowym w Beskidzie Żywieckim jest miasto Żywiec. Do Żywca kursują liczne pociągi z Katowic (niestety wiele z nich się spóźnia). W Żywcu nie warto nocować, ponieważ znajduje się on zbyt daleko od gór. Natomiast jeśli dysponujemy zapasem wolnego czasu, warto się tu zatrzymać na jeden dzień bądź na kilka godzin i zwiedzić to bogate w zabytki miasto. Żywiec uzyskał prawa miejskie w 1327 roku, natomiast okres jego rozkwitu datuje się na czasy panowania Habsburgów, a więc od lat 80-tych XVII wieku, właściwie do pierwszej wojny światowej. Warto dodać, że w 1856 r. arcyksiążę habsburski - Albrecht Ferdynand Habsburg założył w Żywcu słynny Arcyksiążęcy Browar Żywiecki. Baza noclegowa w postaci pensjonatów i kwater w Beskidzie Żywieckim jest do słabo rozwinięta ale jeśli ktoś lubi wygodę oczywiście coś dla siebie znajdzie. Ale to propozycja dla leniwców, dla prawdziwych wędrowców najlepszym rozwiązaniem jest namiot bądź noclegi w schroniskach i bacówkach.